Onze K-ambassadeurs zijn onze helden! Enthousiast nemen ze de bezoekers op sleeptouw met hun verhalen. Tijdens de werken ontvangen we geen publiek, en kunnen ze even niet gidsen, maar ze kunnen het niet laten. Ze stellen heel graag hun favoriete museumobject aan ons voor. Vandaag geven we het woord aan Linda D’hondt.

“Dat Stephan Vanfleteren een top-fotograaf is weet elkeen die interesse heeft in deze bijzondere kunstvorm. En toch, de reeks portretten Engelen van de Zee hebben op mij een bijzondere indruk gemaakt. Komt het door de uniformen of zijn het de blikken vol kinderlijke onschuld en openhartigheid die me raken tot in het diepst van mijn ziel? 

Ik grijp graag terug naar Stephans woorden uit het fenomenaal prachtig boek “Present” dat verscheen naar aanleiding van de overzichtstentoonstelling in het FOMU en een selectie toont van 30 jaar fotografie Zijn woorden illustreren wat deze reeks zo bijzonder maakt:

(c) Stephan Vanfleteren - Noah Peere stamnummer 2289

“De leerlingen van het IBIS-internaat , vroeger weeskinderen maar nu jongeren uit complexe gezinssituaties, dragen gedurende hun maritieme opleiding al meer dan honderd jaar dezelfde zeemanskledij. De kostuums krijgen telkens een nieuwe bewoner met een nieuw ingenaaid stamnummer, zonder naam. Enkel gedragen schoenen worden niet hergebruikt. Doordat je geen vestimentair verschil kan maken zou je kunnen denken dat die uniforme kledij de persoonlijkheid van elk kind belemmert, maar dat doet het niet. Zelfs met dezelfde kleren aan legt elke jongen zijn eigen accenten. Naast hun lichaamstaal die boekdelen kan spreken hoef je maar te kijken naar de manier waarop ze elk hun IBIS-pet dragen – de een opstandig, de ander frivoler. Op zich lijken een verplicht uniform, een stamnummer en de heersende discipline in het internaat niet meer van deze tijd, toch is het een plek waar kinderen hun jonge leven structuur kunnen geven. Een plek waar ze begeleid worden om later de wijde wereld in te duiken.”