Deze strandvissers slepen zelf een net achter zich aan door het ondiepe water. In de volksmond spreken we ook van kruwen. Ze wagen zich tot aan hun buik in het water en hullen zich daarvoor in een waadpak en oliejekker. Het kruien vindt plaats van zo’n twee tot anderhalf uur vóór laag water tot maximum een halfuur na laagtij, en meestal in de periode van maart tot oktober. De vissers mikken net als de paardenvissers op garnalen.
Belangrijk is dat de ketting of loodlijn, een met stukjes lood verzwaarde lijn aan de korre, door de bodem woelt. Zo wekken ze de garnalen, komen ze uit hun schuilplaats, springen ze op en belanden zo in de netten. De ketting mag niet te veel wegen, want anders vissen ze te veel zand op. De vissers sorteren de vangst vaak ter plaatse op het strand, waardoor de bijvangst snel terug in zee terechtkomt.
Garnaalkruiersclub De Spanjaardbank voorziet gidsen die langs de laagwaterlijn uitleg geven over de vangsten en dus een volledig beeld bezorgen over de garnaal en de bijvangsten, zoals krabben, kwallen, allerlei vissoorten, schelpen en zeewier. Tussen maart en oktober trekken deze strandvissers op regelmatige tijdstippen de zee in.
De steeknetvisserij is een zeer oude vorm van strandvisserij, die vandaag nog slechts beperkt beoefend wordt langs de Belgische kust. Het klassieke visnetje voor kinderen, dat tegenwoordig op de dijk wordt verkocht, is op deze techniek gebaseerd.
De visser staat tot aan de buik in het water en duwt het net voor zich uit. Het net zelf is vastgebonden aan een horizontale houten lat, de schee, en aan de dromstok of houten steel waarmee het vistuig onder water geduwd wordt. Het midden van de schee schraapt over de bodem, waardoor de garnalen opschrikken en in het net belanden.
Vroeger waren het vaak de vissersvrouwen die dit type visserij vaak uitoefenden. Terwijl hun mannen soms maandenlang van huis waren, konden zij daardoor wat extra eten op tafel brengen of een centje bijverdienen.
Ook hier horen we vaak de term kruwen, met een steeknet of schee. De handelaarsbond van Oostduinkerke herstelde in 2012 het garnaalkruien door vrouwen in haar oude glorie. Op geregelde tijdstippen trekken De Stienestekers van Oostduinkerke zeewaarts.
Bij actieve strandvisserij worden netten geduwd of getrokken door een visser of het paard. In tegenstelling tot de passieve visserij, wordt er wel degelijk directe actie verwacht van de visser tijdens de vangst. Ook de hengelaars en de aasdelvers horen in deze rubriek thuis.
Bezoek het NAVIGO Visserijmuseum