Onze K-ambassadeurs zijn onze helden! Enthousiast nemen ze de bezoekers op sleeptouw met hun verhalen. Tijdens de werken ontvangen we geen publiek, en kunnen ze even niet gidsen, maar ze kunnen het niet laten. Ze stellen heel graag hun favoriete museumobject aan ons voor. Vandaag geven we het woord aan Ariane Vyvey.

“Zoals veel generatiegenoten groeide ik op in huizen met terracotta of plastiek beelden van paardenvissers. Zowel in eenvoudige als in rijkere huiskamers hoorde dit tot de standaard ‘opzet’, zeker in dit deel van de westhoek.

Groot was mijn verwondering toen ik in het museum voor het eerst de paardenvisser van Koenraad Tinel zag staan. Wat een kracht, wat een dynamiek. De interpretatie van het werk intrigeerde mij.

Iets later leerde ik de kunstenaar kennen op TAZ in een dubbelinterview met Simon Gronowski. Beide mannen delen een heftig oorlogsverleden. De ene groeide op in een collaboratie gezin, de ander was 12  toen hij in 1943 kon vluchten uit het konvooi 20 dat op weg was naar Auschwitz. Uit hun ontmoeting groeide een ongelooflijk verhaal van vriendschap. Het toont ons hoe het onmogelijke mogelijk is. Hoe 2 werelden elkaar ontmoeten en terug verder kunnen zonder eeuwig slachtoffer te moeten blijven. Hun verhaal gaat over verzoening, beiden spreken dan ook de taal van de kunst en de muziek.

Telkens ik in het museum het beeld van de paardenvisser passeer, ben ik blij, dan denk ik aan dit verhaal van respect en hoop.

Het werk van Koenraad Tinel blijf ik verder volgen. In het najaar van 2020 was er de expo in Tour en Taxis te Brussel. Begin april 2021, werd de film ‘Quatre Mains’, het verhaal van hun vriendschap, bekroond met de Best European Independent Film-Award.

Intussen staat er bij mij thuis, op de vensterbank, ook een terracotta paardenvisser…
Een erfdeel, uit de woonkamer van weleer.”